Ustrój polityczny

Królestwo Hiszpanii to dziedziczna monarchia parlamentarna. Jej królem jest Juan Carlos I z dynastii Burbonów. Zasiada na tronie od śmierci gererała Franco w 1975 roku. Monarcha ten cieszy się ogromnym autorytetem wśród Hiszpanów, jako że w okresie transformacji w dużym stopniu przyczynił się do wprowadzenia tak upragnionej przez naród demokracji. Koronnym dowodem jego prodemokratycznej postawy okazało się uśmierzenie póby zamachu stanu 23 lutego 1981 roku.  Sam nie posiada w swoich rękach realnej władzy. Spoczywa ona w gestii naczelnego organu władzy ustawodawczej jakimi są Kortezy (Cortes), złożone z Senatu (izba wyższa) oraz Izby Deputowanych (izba niższa). Wybory odbywają się w Hiszpanii co cztery lata.

Królowi przysługuje udzielenie prawa łaski. W jego uprawnieniach leży także moc rozwiązania każdej z izb parlamentu, ale tylko na wniosek premiera. Król może również wstrzymać się od podpisania ustawy.  Ponadto  mianuje szefa rządu, wywodzącego się zawsze ze zwycięskiego ugrupowania. Posiada prawo wygłaszania orędzi do narodu. Jest również najwyższym dowódcą wojska.

Hiszpania dzieli się na 17 autonomicznych regionów, z których każdy ma własną legslaturę. Niektóre z nich są bardzo zdecentralizowane, np. Katalonia i Kraj Basków. Każdy region posiada własny statut (konstytucję), 1-izbowe zgromadzenie ustawodawcze (parlament) oraz organy wykonawcze, czyli przewodniczącego i rząd. W każdym regionie kontynentalnym wybieranych jest czterech senatorów. Deputowani niższej izby są wybierani w wyborach proporcjonalnych.

Hiszpania jet członkiem Unii Europejskien, NATO oraz OECD.

Na podstawie:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustr%C3%B3j_polityczny_Hiszpanii

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4574247

Podróże marzeń. Hiszpania. Wyd. Mediaprofit 2005