Partie

W Hiszpanii panuje system wielopartyjny, zbliżony do systemu dwupartyjnego. W praktycze oznacza to, że na scenie politycznej dominują jedynie dwie partie osiągające najlepsze wyniki w wyborach. Sytuacja, w której przytłaczające zwycięstwo jednej partii pozwoliłoby jej na samodzielne utworzenie rządu graniczy z niemożliwością.

Poza partiami ogólnopaństwowymi, istnieją również partie regionalne. Te ostatnie są najsilniejsze na terenach wspólnot autonomicznych, np. w Katalonii czy w Kraju Basków. Do najważniejszych partii regionalnych należą katalońska centroprawicowa koalicja Konwergencja i Unia (CiU, Convergencia i Unió) założona w 1979 roku oraz Baskijska Partia Narodowa (EAJ, Euzko Alderdi Jeltzalea, Partido Nacionalista Vasco), założona w 1895. Pozyskanie poparcia najsilniejszych partii regionalnych jest bardzo ważne dla koalicji rządzących.

Główne partie polityczne

Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (Partido Socialista Obrero Español - PSOE) jest partią socjaldemokratyczną, złożona m.in. z Socjalistycznej Partii Kraju Basków (Partido Socialista de Euskadi, PSE), której sojusznikiem jest Partia Socjalistów Katalonii (Partit dels Socialistes de Catalunya, PSC). PSOE zostala założona w 1879, co czyni z niej drugą najstarszą partię w kraju. W latach 1939-1977 była zdelegalizowana. Od momentu przywrócenia w Hiszpanie demokracji stanowi jedną z głównych sił politycznych w kraju. Od 2004 roku jest partią rządzącą, a na jej czele stoi premier Hiszpanii José Luis Rodríguez Zapatero.

Powstanie PSOE w okresie rewolucji przemysłowej miało na celu reprezentowanie interesów klasy pracującej oraz doprowadzenie do powstania systemu socjalistycznego. PSOE była silnie związana z unią hiszpańskich związków zawodowych (Unión General de Trabajadores) od momentu jej powstania w 1888 roku. Dopiero w latach 80-tych XX w. związki zaczęły krytykować politykę partii. Obecnie PSOE jest typową partią socjaldemokratyczną oraz największą siłą polityczną w rządzie. Współtworzy Partię Europejskich Socjalistów w Parlamencie Europejskim.

W trakcie swych rządów PSOE zalegalizowano w Hiszpanii małżeństwa homoseksualne. Zgodnie z polityką laicyzacji kraju planuje się usunięcie lekcji religii ze szkół. PSOE zmierza również do decentralizacji kraju poprzez przekazanie większej władzy w rece władz regionalnych, zwłaszcza Katalonii i Krajowi Basków. PSOE zalegalizowała również pobyt tysięcy nielegalnych imigrantów. Ponadto zainicjowała zniszczonie tysiący pomników i miejsc pamięci po rządach Francisco Franco i jego zwolenników.

Partia Ludowa (Partido Popular - PP) jest główną hiszpańską partią centroprawicowa, ma charakter konserwatywno-liberalny. Wywodzi się z utworzonego przez byłych polityków frankistowskich w 1976 roku Sojuszu Ludowego (Alianza Popular). Jako samodzielna partia powstała w 1989. W latach 1996-2004 premierem Hiszpanii był należący do PP José María Aznar. Wygrana PP w wyborach parlamentarnych w 2000 roku była tak znacząca, że partia mogła odciąć się od nacjonalistycznych formacji katalońskich i baskijskich, wspierajacych wówczas istnienie rządu prawicowego. Jeszcze przed zbliżającymi się wyborami José María Aznar zapowiedział, że wycofa się z polityki po ukończeniu kadencji. Władzę w PP objął Mariano Rajoy. Sytuację na mapie politycznej odmieniły znaczącą dopiero zamachy terorstyczne w Madrycie w 2004 roku. Społeczeństwo opowiedzialo się za wycofaniem wojsk hiszpańskich z Iraku, a tym samym za programem PSOE, które wygrało wybory.

Obenie PP jest główną partią opozycyjną oraz drugą po PSOE najdłużej sprawującą rządy w demokratycznej Hiszpanii.

Na podstawie:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Partie_polityczne_Hiszpanii

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4652973